فراخوان
به اتخاذ موضع قاطع و تصميمات لازم الاجرا عليه نقض وخيم حقوق بشر در
ايران واقدام فوري براي تأمين امنيت و سلامت ساكنان ليبرتي
روز
دوشنبه 5اسفند (24فوريه) كنفرانسي تحت عنوان «ايران – حقوق بشر – سياست
غرب، اقدام عاجل براي ساكنان كمپ ليبرتي» به دعوت گروههاي دوستان ايران
آزاد در كشورهاي نورديك در مركز انستيتوي نوبل در اسلو تشكيل شد. خانم مريم
رجوي، آقايان بوندويك نخست وزير سابق نروژ، گيرهارد نخست وزير سابق
ايسلند، پاتريك كندي، نمايندگان احزاب نروژ، كيمو ساسي، نماينده پارلمان،
سارا اوكانون، رئيس زنان دموكرات مسيحي در اين كشور، هيأت دانماركي به
رياست كريستين لوند، عضو سابق پارلمان دانمارك، لارش استاگسن، نماينده
پارلمان سوئد و كنت اولسون، يك قاضي از اين كشور، يوكو كاله، عضو پارلمان
استوني، در اين كنفرانس شركت و سخنراني كردند.
شركت كنندگان به اتخاذ موضع قاطع و تصميمات لازم الاجرا عليه نقض سيستماتيك و وخيم حقوق بشر در ايران و اقدام فوري براي تأمين امنيت و سلامت ساكنان ليبرتي فراخوان دادند.
سخنرانان اعدامهاي خودسرانه و جمعي در ايران، محاصره و سركوب اعضاي سازمان مجاهدين در اشرف و ليبرتي و مداخلات رژيم ايران در منطقه به ويژه جنگ افروزي در سوريه كه بعداز روي كار آمدن حسن روحاني، رئيس جمهور جديد اين رژيم، ابعاد بيسابقه يي به خود گرفته است را محكوم كردند. آنها تأكيد نمودند هشت ماه پس از انتخاب روحاني همه علائم بار ديگر اين حقيقت را به اثبات مي رساند كه اين رژيم ظرفيت تغيير و رفرم از درون خود را ندارد چرا كه هر قدمي به سمت تغيير جدي به فروپاشي و سرنگوني آن منجر مي شود.
سخنرانان تأكيد كردند كه چشم بستن بر نقض حقوق بشر در ايران و كشتار ساكنان اشرف و ليبرتي و مداخلات اين رژيم در منطقه به بهانه مذاكرات اتمي مخربترين پيامي است كه مي توان به رژيم داد. اين پيام براي رژيم ايران منعكس كننده عدم جديت جامعه جهاني است و آن را حتي در سرپيچي از توافق اتمي ژنو در نوامبر گذشته نيز تشويق مي كند.
مريم رجوي در اين كنفرانس گفت: نه روحاني يك مدره است و نه رژيم كنوني ظرفيت رفرم دارد. من از همان روز اول كه رئيس جمهور جديد ملايان بر سر كار آمد اعلام كردم دم زدن از تغيير بدون تحقق حداقلهايي مانند آزادي كليه احزاب سياسي، آزادي اجتماعات، آزادي بيان و مطبوعات، توقف مداخلات تروريستي و بنيادگرايانه در خارج از ايران به ويژه در سوريه و عراق و خاتمه دادن به برنامه سلاح هسته يي، سرابي بيش نيست. اما در اكثر اين موضوعات وضع در ايران خرابتر شده است. اعدامهاي جمعي و خودسرانه به نحو وحشتناكي افزايش يافته است و عدد آنها در سال 2014 از 100 و در دوران روحاني از 600 گذشته است كه يك ركورد بيسابقه در سالهاي گذشته است.
شركت كنندگان به اتخاذ موضع قاطع و تصميمات لازم الاجرا عليه نقض سيستماتيك و وخيم حقوق بشر در ايران و اقدام فوري براي تأمين امنيت و سلامت ساكنان ليبرتي فراخوان دادند.
سخنرانان اعدامهاي خودسرانه و جمعي در ايران، محاصره و سركوب اعضاي سازمان مجاهدين در اشرف و ليبرتي و مداخلات رژيم ايران در منطقه به ويژه جنگ افروزي در سوريه كه بعداز روي كار آمدن حسن روحاني، رئيس جمهور جديد اين رژيم، ابعاد بيسابقه يي به خود گرفته است را محكوم كردند. آنها تأكيد نمودند هشت ماه پس از انتخاب روحاني همه علائم بار ديگر اين حقيقت را به اثبات مي رساند كه اين رژيم ظرفيت تغيير و رفرم از درون خود را ندارد چرا كه هر قدمي به سمت تغيير جدي به فروپاشي و سرنگوني آن منجر مي شود.
سخنرانان تأكيد كردند كه چشم بستن بر نقض حقوق بشر در ايران و كشتار ساكنان اشرف و ليبرتي و مداخلات اين رژيم در منطقه به بهانه مذاكرات اتمي مخربترين پيامي است كه مي توان به رژيم داد. اين پيام براي رژيم ايران منعكس كننده عدم جديت جامعه جهاني است و آن را حتي در سرپيچي از توافق اتمي ژنو در نوامبر گذشته نيز تشويق مي كند.
مريم رجوي در اين كنفرانس گفت: نه روحاني يك مدره است و نه رژيم كنوني ظرفيت رفرم دارد. من از همان روز اول كه رئيس جمهور جديد ملايان بر سر كار آمد اعلام كردم دم زدن از تغيير بدون تحقق حداقلهايي مانند آزادي كليه احزاب سياسي، آزادي اجتماعات، آزادي بيان و مطبوعات، توقف مداخلات تروريستي و بنيادگرايانه در خارج از ايران به ويژه در سوريه و عراق و خاتمه دادن به برنامه سلاح هسته يي، سرابي بيش نيست. اما در اكثر اين موضوعات وضع در ايران خرابتر شده است. اعدامهاي جمعي و خودسرانه به نحو وحشتناكي افزايش يافته است و عدد آنها در سال 2014 از 100 و در دوران روحاني از 600 گذشته است كه يك ركورد بيسابقه در سالهاي گذشته است.
وي افزود: در حاليكه 116تن از ساكنان اشرف در حملات نيروهاي عراقي كشته شده اند، هفت تن ربوده شده و 1375 تن مجروح و مصدوم شده اند و 18 تن در اثر محاصره پزشكي جان باخته اند، سازمان ملل و برخي از دولتها به يك محكوميت ساده و سطحي اكتفا كردند. طي اين مدت هيچ اقدامي در جهت معرفي مجرمان و قرار دادن آنها در مقابل عدالت صورت نگرفته و مهمتر از آن هيچ اقدامي براي تأمين امنيت ساكنان و جلوگيري از فجايع مشابه به عمل نيامده است. آنها حتي مبتكر يك تحقيقات مستقل نشده اند.